Spreekbeurt over de TBS kliniek

Deze spreekbeurt werd gemaakt door Victor Peeters.

Spreekbeurt tbs-kliniek

Inleiding

Ik hou mijn spreekbeurt over de tbs-kliniek. Over dit onderwerp had ik van alles gehoord op televisie en ik wilde er meer van weten.

Wat is tbs eigenlijk?

Nadat iemand voor het plegen van een ernstig misdrijf is gearresteerd, verzamelt de politie bewijsmateriaal en wordt er een procesverbaal opgemaakt voor de officier van justitie. De officier van justitie beslist op basis van het procesverbaal of iemand voor de rechter moet verschijnen. De verdachte zal dan voorgeleid worden aan de Rechter commissaris. Is er een vermoeden dat de verdachte lijdt aan een psychische stoornis die heeft geleid
tot het plegen van het misdrijf, dan kan het zo zijn dat de dader psychiatrisch onderzocht wordt. In afwachting van dat
onderzoek wordt de verdachte meestal voorlopig opgesloten geplaatst in een
Huis van Bewaring. Om een tbs te kunnen opleggen dient de rechter in het bezit te zijn van een deskundigenrapport.
Het rapport bevat een beargumenteerd advies van ten minste twee gedragsdeskundigen.
Eén daarvan moet psychiater zijn. De ander wordt aangewezen door de rechter of de
officier van justitie. Meestal is dit een psycholoog. Je moet volledig of gedeeltelijk ontoerekeningsvatbaar moeten worden verklaard . Het verschil tussen een gevangenis en een tbs kliniek is dat je bij een tbs-kliniek een psychische stoornis hebt. De meeste terbeschikkinggestelde zijn ongeveer 35 jaar. Er zijn ongeveer 1800 tbs patiënten in Nederland. De capaciteit in de tbs-klinieken is in tien jaar meer dan verdubbeld van ruim 500 in 1991 tot bijna 1200 in 2001. In 2005 zijn er ongeveer 1600 tbs-gestelden. De tbs-maatregel wordt per jaar ongeveer 250 keer door de rechter opgelegd.

Er verblijven meer mannen dan vrouwen in de tbs-klinieken.

De uitdrukking tbs staat voor terbeschikkingstelling. De rechter bepaald of je tbs krijgt of niet. Tbs word meestal opgelegd in combinatie met een gevangenisstraf. Als dit zo is word de gevangenisstraf normaal gesproken eerst uitgezeten. Tbs word ook wel forensisch psychiatrisch centrum genoemd. Je gaat naar de tbs-kliniek als de kans dat je hetzelfde nog een keer doet als je vrijkomt groot is. Na 2 jaar tbs word er door de rechter bepaald of je de tbs-kliniek mag verlaten of dat je er nog 2 jaar moet zitten. Net zolang tot je volledig genezen bent. De gemiddelde behandelduur is 7 jaar. Voor sommige echter heeft de behandeldeling helaas geen zin meer. Zij worden op een longstay afdeling gezet. Zij komen waarschijnlijk nooit meer vrij

Meerdere soorten tbs

Er zijn twee varianten tbs: de tbs met bevel tot verpleging en de tbs met voorwaarden. Over het algemeen wordt het meest gesproken over de tbs met bevel tot verpleging, officieel tbs met bevel tot verpleging van overheidswege genoemd. De tbs patiënt wordt in dit geval in een tbs-kliniek geplaatst en behandeld. Bij een tbs met voorwaarden wordt de persoon niet onder dwang in een kliniek opgenomen, maar stelt de rechter voorwaarden aan het gedrag. De persoon moet dan bijvoorbeeld een verplichte behandeling ondergaan, of mag geen alcohol of drugs gebruiken. Als men zich niet houdt aan die voorwaarden, kan de rechter de tbs omzetten in een tbs met bevel tot verpleging. De rechter legt de tbs met voorwaarden op als poliklinische behandeling volstaat om het recidivegevaar te beteugelen.

Welke rechten heeft een tbs patiënt

De tbs heeft zijn eigen wet en regelgeving. Deze staan in de beginselenwet verpleging ter beschikking gestelde. In deze wet staat wat de tbs patiënten moeten en wat ze mogen. Hun vrijheden worden niet meer beperkt dan nodig is. De patiënten mogen bellen maar er word gecontroleerd wie ze bellen en of dat verstandig is. Ze mogen ook in het weekend bezoek ontvangen maar er word wel door het instituut gecontroleerd of dit bezoek gewenst is. Om te kijken of het instituut zich wel aan de regels houd, is er een onafhankelijke Commissie van Toezicht ingesteld. Deze commissie houdt actief een oogje in het zeil, om te garanderen dat de verpleging en behandeling van patiënten op een correcte manier gebeurt. Daarnaast kunnen tbs patiënten klachten indienen bij deze commissie.

Verlof

Wanneer de behandeling van de patiënt binnen de muren naar tevredenheid is verlopen, gaat de laatste fase van de behandeling beginnen: de resocialisatie. Ofwel: de behandeling buiten de muren. Vaak begint dit met verlof. De patiënt verlaat dan voor een aantal uren het instituut, in eerste instantie begeleid door sociotherapie. Wanneer dit goed gaat wordt het verlof langzamerhand steeds minder begeleid en steeds langer in duur. Als ook dit naar wens verloopt kan een patiënt uiteindelijk onbegeleid met verlof, bijvoorbeeld om te sporten, om op familiebezoek te gaan of om boodschappen te doen. Dit verlof wordt altijd gecontroleerd en vindt alleen plaats als zowel het Ministerie van Justitie als de kliniek toestemming heeft gegeven en wanneer de risico’s, ook na analyse met behulp van wetenschappelijke instrumenten, aanvaardbaar worden geacht.

Als de patiënt heeft laten zien ook met de grotere vrijheden buiten de kliniek overweg te kunnen, dan komt hij in aanmerking voor het wonen buiten de kliniek. Dit kan in een huis van de tbs kliniek buiten de hekken van het instituut. Maar het kan ook zijn dat hij overgeplaatst wordt naar een reguliere psychiatrische instelling of dat hij zelfstandig gaat wonen in een huis of appartement dat voor hem wordt gehuurd. In alle gevallen blijft de Tbs kliniek

De patiënt nog begeleiden, de patiënt heeft immers nog steeds een tbs-maatregel. Pas wanneer deze maatregel wordt opgeheven door de rechter, wordt de begeleiding overgenomen door bijvoorbeeld de reclassering.

Verbetering tbs-systeem

Na enkele ernstige incidenten met tbs-gestelden op verlof besloot de Tweede Kamer in 2006 een onderzoek te doen naar het functioneren van het tbs-systeem. De Commissie-Visser kwam tot de conclusie dat het tbs-systeem in het algemeen aan zijn taakstelling voldoet, maar dat het noodzakelijk is de uitvoering aan te passen aan de eisen van deze tijd. Op 10 oktober 2006 heeft de minister van Justitie een plan van aanpak aan de Kamer gestuurd waarin de 17 aanbevelingen van de commissie-Visser zijn vertaald in maatregelen die het tbs-systeem moeten verbeteren en de instroom, doorstroom en uitstroom moeten verbeteren, zodat het systeem niet verstopt raakt. Het plan van aanpak wordt momenteel uitgevoerd. De hoofdpunten daaruit zijn:

  • De verlenging van de maximale duur van het voorwaardelijk verlof van de tbs met dwangverpleging en de tbs met voorwaarden naar negen jaar. Hierdoor wordt het mogelijk om langer toezicht te kunnen houden op tbs-gestelden die dat nodig hebben. Dat toezicht moeten de reclassering en de tbs-klinieken gezamenlijk uitoefenen.
  • Meer en beter onderzoek naar risico’s en naar het effect van tbs-behandeling.
  • Verbetering van de aansluiting tussen justitiële zorg en de reguliere zorg.
  • Meer verschillende voorzieningen voor tbs-gestelden en voor gedetineerden die psychische zorg nodig hebben.

De Tweede Kamer wordt ieder halfjaar geïnformeerd over de voortgang van de maatregelen die voortvloeien uit het plan van aanpak tbs.

Wetten

De tbs-maatregel is in drie wetten vastgelegd: de Beginselenwet verpleging terbeschikkinggestelden, het Wetboek van Strafrecht en het Wetboek van Strafvordering.
De Beginselenwet tbs regelt zoals ik al had gezegd de rechten en plichten van terbeschikkinggestelden binnen de kliniek Het Wetboek van Strafrecht en het Wetboek van Strafvordering regelen de externe rechtspositie, zoals de oplegging van de maatregel, het aanvangstijdstip van de behandeling en de verlengingsregeling.
Als iemand is veroordeeld tot een gevangenisstraf en tbs, begint hij in principe na een derde van de straftijd aan zijn tbs. Als hij is veroordeeld tot negen jaar gevangenisstraf, begint hij dus gewoonlijk na drie jaar aan zijn tbs.

Slechte doorstroming

Ongeveer 60% van de mensen die in een tbs-kliniek worden behandeld, hoort daar eigenlijk niet thuis, zegt tbs-kliniek-directeur Van Marle. Het merendeel van de 1800 veroordeelde criminelen zijn onbehandelbaar of weigeren behandeling. Ze nemen wel een dure plek in de kliniek in. Een tbs-plek kost ongeveer 450 euro per persoon per dag. Van Marle wil dat dat snel verandert. Door de slechte doorstroming van tbs’ers wachten ongeveer 170-tbs-veroordeelden gemiddeld 229 dagen in de gevangenis tot ze in een kliniek kunnen worden behandeld.

Vragen

1. Wat betekend de uitdrukking tbs???

Antwoord: terbeschikkingstelling

2. Wat is een longstay afdeling?

Antwoord: een afdeling voor tbs-gestelde waarvoor de behandeling geen zin meer heeft

3. Wat is het verschil tussen tbs en gevangenis?

Antwoord: Het verschil tussen een gevangenis en een tbs kliniek is dat je bij een tbs-kliniek een psychische stoornis hebt.

4. In hoeveel wetten is de tbs-maatregel vastgesteld?

Antwoord: 3

5. Hoe heten die wetten?

Antwoord: de Beginselenwet verpleging terbeschikkinggestelden, het Wetboek van Strafrecht en het Wetboek van Strafvordering.

Dit was mijn spreekbeurt over de tbs-kliniek ik heb er veel van geleerd en ik hoop jullie ook.