Spreekbeurt over Zwanger zijn en Zwangerschap

Zwangerschap

Zwanger, Zwangerschap en Bevallen

Als een eitje in de baarmoeder is bevrucht en begint te groeien dan duurt het ongeveer 9 maanden totdat het babytje geboren word. Eerst heet het kindje embryo en is zó klein dat je het alleen door een microscoop kunt zien.
Die 9 maanden noemen we de zwangerschap. In de eerste 8 weken van de zwangerschap noemen we het kindje een embryo. In die 8 weken groeien alle organen van het embryo. Je hebt heel hard je hersenen, hart, longen, lever, nieren en nog een aantal organen nodig. Daarom begint een kleintje daarmee. Het is ook al heel snel mogelijk om met een speciaal apparaat het kloppen van het hartje te horen. Ook begint het embryo langzaam maar zeker steeds meer de vorm van een kindje te krijgen. Er beginnen al armpjes en beentjes te groeien.

Foetus

Na 8 weken noemen we zo’n nieuw kindje een foetus. (Dat spreek je uit als: feutus.) Het kindje zit in een zak vol vruchtwater in de buik van de moeder. Die zak beschermt het kindje tegen schokken en stoten. Die vruchtwaterzak zit in de baarmoeder. De baarmoeder van een vrouw kan een heel stuk oprekken en dat moet ook wel, anders kan het kindje niet groeien. In de vruchtwaterzak zit ook de placenta of moederkoek. Het kindje zit met een navelstreng aan die placenta vast. Door die navelstreng lopen bloedvaten en het bloed brengt door die navelstreng eten en zuurstof van de placenta naar het kindje toe. De placenta haalt eten en zuurstof uit de baarmoeder van de moeder.
Een foetus is al een compleet kindje, alleen nog piepklein. De belangrijkste taak is dus: groeien! De organen moeten’rijpen’. Dat houdt in dat de organen van het kindje er al wel zijn, maar nog niet klaar zijn om te gebruiken. Het kindje moet in de lengte groeien, maar ook een laagje vet op zijn lijfje krijgen. Anders koelt het na zijn geboorte veel te snel af. Als een kindje genoeg gegroeid is en klaar is voor het leven buiten de moeder begint de bevalling. Als een baby geboren wordt, is het ongeveer 50 cm lang. Na de geboorte kan het zelf ademen en drinken. Daarom is de navelstreng niet meer nodig. Meestal wordt de navelstreng doorgeknipt. Er blijft dan een klein stompje zitten, die er na twee weken vanzelf vanaf valt. Wat overblijft is een navel. Je navel is dus eigenlijk een litteken van de navelstreng waarmee je aan je moeder hebt vastgezeten.

Zo ben ik dus ook geboren en je kunt dus hier ook aan mijn navel zien waar ik aan mijn moeder vast zat.