Deze spreekbeurt werd gemaakt door Kelly en Jesper
Ik ga mijn spreekbeurt houden over Anne Frank.
Ik ga eerst wat vertellen over haar jeugd. Anneliese Marie Frank ,is Anne’s echte naam, werd geboren in 1942 in Frankfurt am Main in Duitsland. Ze noemden haar Anne.Op 21 juni 1942 zit Anne op school. In haar dagboek schreef ze een grappig verhaal over een van haar leraren: “Mijnheer Keesing was een tijdlang erg kwaad op mij omdat ik zoveel kletste. Vermaning volgde op vermaning tot ik strafwerk kreeg. Een opstel met als onderwerp: ” Een kletskous”. Anne schrijft een mooi opstel, maar blijft praten dus opnieuw strafwerk. Ditmaal moest het: Een onverbeterlijke kletskous zijn. Ook dit leverde ze in en Keesing had twee lessen niks te klagen. In de derde les werd het hem weer te erg. Anne Frank kreeg als strafwerk, voor praten: Kwek kwek kwek, zei juffrouw snaterbek. Anne schrijft samen met haar beste vriendin Sanne een gedicht, dat kennelijk goed valt. Anne schreef in haar dagboek:’ keesing leest het gedicht met commentaar voor aan de klas en in verschillende andere klassen ook nog. Sindsdien mocht ik praten in tegendeel Keesing maakt nu grapjes.’ Anne frank had altijd al veel vriendinnetjes gehad. Toch miste ze een heel speciale vriendin.
Ik ga nu wat vertellen over haar verdere leven. Haar ouders zien voor henzelf en de kinderen geen toekomst meer in Duitsland en ze vluchten naar Nederland. Anne is nu 4 jaar. Ze groeit tot haar 11de op in Nederland. In 1940 komt Adolf Hitler in ons land en er breekt oorlog uit. Hitler had een vreselijke hekel aan joden. Hij zei dat ze allemaal vermoord moesten worden. Hij bracht ze met razzia’s( treinen) naar concentratiekampen.Ze mogen niet meer zwemmen en ze mogen niet meer naar de bibliotheek, en van deze tijd t/m deze tijd mochten ze het huis niet uit.In 1942 duiken ze onder in “Het Achterhuis”. Behalve de familie Frank zitten ook meneer en mevrouw Van pels en hun zoon Peter en later komt meneer Pfeffer er ook nog eens bij. Daar zitten ze nu met zijn achten. Daar schrijft Anne ook een verhaaltje over op 14 juli:’s Ochtends om half tien arriveerde Peter van Daan, een tamelijk saaie en verlegen slungel van nog geen 16 jaar, van wiens gezelschap niet veel te verwachten is.” Daar houd Anne Frank een dagboek bij. Toen ze haar eerste vol had geschreven, ging ze verder in schriften en losse bladen. Een Oostenrijkse nazi en 4 politiemannen arresteerden de onderduikers van het Achterhuis, want ze waren verraden, maar niemand weet wie het gedaan had. De Oostenrijkse nazi en 4 politiemannen brachten de onderduikers naar een gevangenis in Amsterdam en daarna naar het doorgangskamp in Westerbork. Ze worden met ruim 1000 andere joden naar een concentratiekamp in Aushwitz-Birkenau, dat ligt in Polen, gebracht. Daar komen ze aan op 6 september. Er zijn daar meer dan de helft van de joden vermoord. De onderduikers van het Achterhuis ontsnappen gelukkig nog net op tijd uit de gaskamers en ze worden naar een werkkamp gestuurd. Anne en haar zus stierven aan tyfus in maart 1945 een paar weken voor het land werd bevrijdt in Bergen-Belsen.Anne is 15 jaar geworden.Otto Frank, de vader van Anne is een paar jaar geleden gestorven en dat was ook nog op het nieuws geweest.
Ik ga nu wat vertellen over dagboeken. Het is in 1942. Op vrijdagmorgen 12 juni is ze al om 6 uur wakker.Ze wordt vandaag 13 jaar.ze woont met haar ouders en met haar 3 jaar oudere zusjeMargot in een nieuwbouwbuurt. Er is oorlog. Om zeven uur gaat Anne naar de slaapkamer van haar ouders. Daarna gaat iedereen zich verzamelen in de kamer om de cadeaus uit te pakken. Anne krijgt een dagboek en ze vindt het haar mooiste cadeau. Het is een dagboek met rode en zwarte ruiten op een stevige kaft. Op de eerste bladzijde van het dagboek schrijft ze: Ik zal hoop ik aan jou alles kunnen toevertrouwen en ik hoop dat je een grote steun zal zijn. Yitshak, Eva, Dawid, Moshe zijn ook joden en Yitshak en Eva houden ook een dagboek bij, net zo als Anne. Eva draagt het sleuteltje van het dagboek om haar nek aan een koord. Anne is de enige die ondergedoken is, de andere meisjes lukte het niet om vervolging te voorkomen. Yitshak schreef in haar dagboek: We zijn net beesten die door jagers zijn ingesloten. Eva’s laatste beschrijving in haar dagboek is: “Ik wil niet sterven, ik wil leven. Een paar uur nadat Anne’s familie en de andere onderduikers van het Achterhuis zijn gearresteerd, gaan Miep en Bep naar het Achterhuis om te kijken. Ze vinden de dagboekbrieven van Anne tussen de andere spullen en Miep bewaard ze in haar bureau. Anne’s vader overleeft het kamp als enige van de onderduikers en hij leest het dagboek van Anne. Met toestemming had hij het boek naar de uitgeverij gestuurd en nu is het een boek geworden. Het dagboek van Anne Frank is in 55 landen vertaald. Het boek is wereldberoemd geworden.In 1947 werd het dagboek van Anne Frank voor het eerst uitgegeven in Nederland.
Ik wil nu wat gaan vertellen over het Achterhuis en de meningen wat de kinderen over het Achterhuis vinden.
Aan de westertoren en aan de prinsengracht 263 staat het Achterhuis. Het had maar weinig gescheeld of het zou niet meer hebben bestaan. In 1957 ongeveer 10 jaar na de de oorlog, waren er plannen om het af te breken. Heel veel mensen uit Amsterdam waren het daar niet mee eens. Samen met de vader van Anne, Otto Frank, werd de Anne Frank stichting opgericht. Die stichting zorgde ervoor dat het niet werd afgebroken en ze maakten er een museum van. Na 40 jaar werd het museum heel druk en beroemd. De kinderen vinden het niet alleen een museum maar ook een monument. Jelle’s mening: In een museum vind je allerlei oude dingen, maar hier worden ook mensen herdacht. Bij ons in Castricum hebben we een monument om aan de mensen te denken die tijdens de tweede wereldoorlog zijn vermoord. Ook Gerda vindt het Anne Frank huis een monument: Ja, het is om de tweede wereldoorlog te herdenken. Om aan alle onderduikers te denken, en ook aan andere joden die hetzelfde hebben meegemaakt. Maar Claudia vindt dat het niet alleen maar om vroeger gaat: Je denkt er ook aan dat zoiets nooit meer mag gebeuren. Dat mensen elkaar niet meer mogen vermoorden en dat ze goed met elkaar moeten omgaan. Je kunt met je klas ook naar het Achterhuis gaan. Als je van te voren een afspraak maakt, dan krijg je een goede uitleg over de geschiedenis van Anne Frank. In het Achterhuis staan geen meubels meer. Een paar dagen naar de arrestatie is het in opdracht van de Duitsers helemaal leeggehaald. Miep Gies had toen gelukkig alle spullen van Anne en de anderen al in veiligheid gebracht.