Spreekbeurt over dolfijnen

spreekbeurt over dolfijnen

§1. Wat kunnen dolfijnen

Je weet dat dolfijnen veel kunnen. Zoals: heel hard zwemmen. En door een hoge hoepel springen. Soms als de voorstelling afgelopen is zwaaien ze zelfs met hun staart. Dat betekent dat ze gedag zegen. Heel veel mensen vinden dat knap .Zelfs kunnen de dolfijnen zieke mensen beter maken.
Maar dat weten de artsen niet zeker. Bijvoorbeeld als gehandicapte kinderen met dolfijnen gezwommen hebben. Zeggen zijn ouders of verzorgers dat die kinderen veel rustiger zijn.

§2. Dolfijnen en hun jong

Een dolfijn kan ook een jong krijgen. Maar dat kan hij pas als hij 8 jaar is. Dat jong blijft 1 jaar in de buik van zijn moeder. En als dat jaar voorbij is komt hij eruit. Eerst komt zijn staart eruit en dan verder zijn hele lichaam. Als een dolfijn eerst met zijn kopje eruit komt zal hij verdrinken.
En als het kleine dolfijntje eindelijk geboren is. Blijven er tantes naast zijn moeder zwemmen.
Dat doen ze voor moeder en klein te beschermen voor haaien. Want haaien vinden kleinen dolfijnen heel lekker.

§3. bijzondere eigenschapen

Er zijn verschillende soorten dolfijnen. De tuimelaar is wel het allerbekendste dolfijn.
De tuimelaar treed meestal op in een dolfinarium. Er zijn ook nog andere soorten dolfijnen.Zoals:de bruinvis, de witsnuit-dolfijn, de tuimelaar, de witflank-dolfijn en de gewone dolfijn. Dolfijnen zijn groot. Ze worden 2 tot 4 meter lang. En ze kunnen 150 tot 160 kilo wegen. Bij de geboorte wegen ze 15 tot 30 kilo. Dolfijnen kunnen heel snel zwemmen.
Soms wel 60 kilometer per uur. Hun sterke staart beweegt snel op en neer.
Daardoor schieten ze met een golvende beweging door het water. Sturen doen dolfijnen met hun borstvinnen. Bij shows lijkt het net of dolfijnen met hun staart in het water staat.
Dat komt omdat: de staart van een dolfijn zo sterk is dat het lijkt dat ze ermee in het water staan.
Boven op hun kop hebben dolfijnen een neusopening. Als hij de bovenkant van zijn kop boven water houdt kan hij ademhalen. Dolfijnen kunnen heel goed horen en zien. Want vlak achter hun ogen zitten kleine openingen. Die dingen heten hun oorgaatjes. Zien kunnen ze onder water en boven water.
Als het water troebel is zien ze natuurlijk weinig. Want troebel water is niet schoon en helder.Dan maken ze gebruik van sonar .

§4. Dolfijnen in nood

Jammer genoeg zijn er steeds minder dolfijnen.Ze raken bijvoorbeeld verstrikt in een net. Want wij eten tonijn. En tonijnen zijn meestal in de buurt van dolfijnen. Als vissers dan een tonijn vangt dan raakt er ook vaak een dolfijn in verstrikt. Hij probeert zich dan los te rukken maar dan raakt hij nog erger verstrikt in het net met zijn staart. Daardoor gaan er steeds meer dolfijnen dood. Ook gaan er steeds meer mensen vissen. Dan kan de dolfijn bijna geen eten meer vinden.En dan gaat de dolfijn dood van de honger. Als dat zo door blijft gaan zijn er daarlijk bijna geen dolfijnen meer in ons land!
Alleen nog maar in het dolfinarium.

§5. Dolfijnen en mensen

Mensen zijn dol op dolfijnen, omdat ze slim en speels zijn. Heel vroeger vonden de mensen dolfijnen al bijzonder. In 1963 werden de dolfijnen echt heel populair. In die tijd kwamen ook de eerste dolfijnenshows.
Nederland heeft sinds 1965 Dolfinarium Harderwijk. Elke dolfijn is anders.
De een kan door een hoge hoepel springen, de andere kan met zijn staart zwaaien.Sommige duiken zelfs op hun buik de kant op.Soms bij een show gaat een trainer en best hoog trapje op en dan houd de trainer lekkere vis in zijn hand en de dolfijn springt dan heel hoog om het lekkere hapje uit zijn hand te pakken. In het Dolfinarium kun je dolfijnen van dichtbij zien. Anders zou je met een boot de zee op moeten.

§6. Gezelligheidsdieren

Als je in de vrije natuur dolfijnen ziet zijn ze meestal in groepen. In die groepen leeft meestal het hele gezin zoals:mannetjes, vrouwtjes en jonge. Als er veel voedsel is word de school veel groter.
Maar als er weinig voedsel is word de school veel kleiner. Een groep vissen of dolfijnen noem je een school. Door voedsel te vinden trekken de dolfijnen rond door de zee.
Van de ene voedselplek naar de andere. Meestal zwemen ze rustig. Maar als er een boven water springt doen ze het even later allemaal. Dolfijnen zijn heel erg speels ze vinden het leuk om boven uit het water te springen en laten zich dan expres plat op het water vallen. Dan slaan de dieren van pure pret met hun staart op het water. Dolfijnen kunnen met een stuk hout spelen en ook met een waterschildpad. Dolfijnen zijn zo speels dat ze zelf een bel kunnen blazen. Die bel lijkt een beetje op een hoepel, alleen dan van lucht. Soms maken de dolfijnen meerdere bellen, dan zwemmen ze er doorheen of ze happen ze kapot. Dit bellenblazen leren ze aan elkaar.
Zorgzaam zijn de dolfijnen ook, als er een gewond is duwen ze hem naar de oppervlakte zodat hij adem kan halen. Dat is maar goed ook anders zou hij verdrinken.
De onderzoekers hebben ontdekt dat dolfijnen ook met elkaar kunnen praten. Ze maken allerlei rare geluiden naar elkaar.
Dolfijnen waarschuwen elkaar voor gevaar. Als ze bang of gewond zijn schreeuwen ze van angst.
En als ze samen zijn vinden dat heel fijn dus maken ze allemaal geluidjes van blijdschap. Overdag zijn dolfijnen actief en ‘s nachts slapen ze. De vrouwtje slapen aan de oppervlakte.
Met het blaasgat boven water. De mannetjes slapen onder water. Maar ze moeten wel om de paar minuten naar boven om adem te halen.

§7. Verschillende soorten dolfijnen.

Zoals de meeste mensen weten zijn er verschillende soorten. Er zij zo wel’ n 80 walvisachtige

De Beloega of de witte dolfijn

Jonge Beloega ‘ s zijn eerst blauwgrijs of donkerbruin tot bijna zwart van kleur. Als ze wat ouder zijn worden ze lichter. Op 4- a 5jarige leeftijd zijn ze nagenoeg wit. In 1966 werd in de waal bij Nijmegen een Beloega gezien. Een maand later was het dier in Duitsland, op 400 kilometer van de zee. Binnen 2 dagen zwom het dier naar de hoek van Holland. Spitssnuitdolfijnen van Cuvier leven ook in groepen van 30 tot 40 dieren. Ze verplaatsen zich langzaam in volle zee en springen af en toe boven water uit.
Als ze op jacht gaan naar inktvissen duiken ze zo’ n 300 m diep en blijven zo’ n 30 min onder water.
Beloega’ s kunnen kreten slaken die doen denken aan klokgelui en die zelfs boven water te horen zijn.

Mannetje: 3,50 tot 5,50 m, 0, 64 tot 1,3 ton
Vrouwtje: 4 tot 5 m, 400 tot 900
Jong: 1,5 m, 45 k

Behalve veel mannetjes die op zichzelf blijven, leven de butskoppen in familiegroepen van 4 tot 12 dieren.
Zo’ n groep bestaat uit een groot mannetje, vrouwtjes en jongen.Als een uit de groep gewond raakt, omringen de andere hem meteen. Vroeger maakte de walvisvaarders gebruik van dit gedrag. Ze sleepten een gewond dier achter hun schip aan.
Alle dieren die dan te hulp schoten, werden dan gevangen. Op honderden meters diepte zoeken de butskoppen naar inktvissen en zeekatten (soort inktvis.) Dat is hun voornaamste voedsel. Ze duiken vaak achter elkaar en blijven 30 tot 40 min. Onder water Alleen de potvis kan dat nog langer volhouden.

Spitssnuitdolfijnen

Spitssnuitdolfijnen jagen in de volle zee op en ze spelen vaak in boeggolven van de schepen.
Snaveldolfijn
Volwassen dier: 2,20 tot 2,75 m, 130 tot 160 kg

Kameroendolfijn
Volwassen dier: 2 tot 2, 70 m, 100 tot 150 kg

Trucuxidolfijn
Volwassen dier: 1, 40 tot 1,80 m, 35 tot 50 kg

De kustdolfijnen

Snaveldolfijnen leven in diep water soms dicht bij de kust. Ze zwemmen in scholen van ongeveer zo’n 50 dieren. Een van de kleinste walvisachtige ter wereld; leeft in rivieren en langs de kusten.

Als het nodig is, kunnen tuimelaars samenwerken en elkaar helpen. Hieruit blijkt hoe intelligent dieren zijn. Als ze een school vissen omcirkeld hebben, blijven sommige dolfijnen er omheen zwemmen, zodat de school vissen niet weg kan zwemmen. De andere dolfijnen doen zich intussen te goed Hebben ze genoeg gegeten, dan komen de bewakers aan de beurt.