Deze spreekbeurt is gemaakt door Hannah
Ik houd mijn spreekbeurt over drugs.
WAT ZIJN DRUGS?
Drugs kunnen verschillende effecten hebben. Eén ding is hebben ze wel
allemaal gemeenschappelijk: Het zijn allemaal stoffen die je hersenen op een
bepaalde manier prikkelen.
Deze hersenprikkels veroorzaken allerlei verschillende effecten:
* Stimulerend: Voorbeelden van stimulerende middelen zijn: cocaïne, speed
maar ook tabak en koffie.
Door het gebruiken van deze middelen krijg je het gevoel meer energie te
hebben en alerter te zijn.
* Verdovend: Voorbeelden van verdovende middelen zijn heroïne, alcohol en
slaapmiddelen.
Door het gebruiken van deze middelen krijg je het gevoel van een slaperige
roes. De verdovende drugs hebben een kalmerende en ontspannende werking, je
hebt het gevoel dat het leven aangenamer wordt.
* Bewustzijnsveranderd: Voorbeelden van bewustzijnsveranderde middelen zijn:
LSD, paddo’s en andere tripmiddelen.
Door het gebruik van deze middelen verandert je stemming en je waarneming.
Je gaat de wereld anders zien.
Wat zegt de wet over drugs?
De wet over drug heet de Opiumwet. In de Opiumwet zijn alle middelen
opgenomen die als drug worden beschouwd. De meeste van deze middelen worden
in de geneeskunde gebruikt. (Dit zijn vooral de verdovende middelen). De
Opiumwet bestaat uit twee lijsten. Op lijst 1 staan de producten waarvan de
overheid denkt dat ze de grootse risico’s vormen.
Voorbeelden hiervan zijn: heroïne, cocaïne, speed, LSD en XTC.
Op lijst 2 staan de producten waarvan de overheid denkt dat ze een minder
groot risico vormen. Voorbeelden hiervan zijn: Cannabis (hasj en weed) en
slaap- en kalmeringsmiddelen
(Valium en Seresta)
Zowel voor de middelen van lijst 1 en 2 geldt, dat productie, handel en
bezit verboden is. Het enige verschil is dat voor de middelen op lijst 1
zwaardere straffen gelden, dan voor die op lijst 2. Er geldt verder ook nog
dat grootschalige productie eerder wordt aangepakt dan het bezit
van kleine hoeveelheden. Ook al gaat het om middelen die op lijst 1 staan.
Wat is het verschil tussen harddrugs en softdrugs?
De middelen op lijst 1 van de Opiumwet zijn ‘harddrugs’. Harddrugs zijn
volgens de wet gevaarlijker dan softdrugs.
In werkelijkheid kun je niet zo gauw zeggen of het hard- of softdrugs zijn.
Er zijn gebruikers van softdrugs die zoveel gebruiken dat het wel “hard”
gebruik genoemd zou kunnen worden.
Het omgekeerde komt ook voor hoewel “soft”gebruiken van harddrugs voor de
meeste gebruikers moeilijk vol te houden is.
WAAR KOMEN DRUGS VANDAAN?
Drugs komen uit de natuur. Nu een paar middelen en de planten waar deze
middelen vandaan komen:
De Hennepplant: Hasj en Marihuana.
De Peyotecactus: Sterkere bewustzijnsveranderde middelen.
De Cocaplant: Cocaïne.
De Papaverplant: Opium (basis van Morfine en Heroïne).
Vanaf het begin van de 19e eeuw is geleidelijk aan ontdekt welke stoffen uit
de plant werkzaam zijn. Sommige stoffen konden ook in laboratoria worden
nagemaakt. Stoffen zoals LSD, XTC en benzodiazepinen (Valium en Seresta)
werden in het laboratorium uitgevonden.
Sommige drugs lijken uit het niets voort te komen. Eerst worden ze
bijvoorbeeld alleen in beperkte kring gebruikt, later breidt dat zich uit en
ontstaat er onrust. Deze onrust ontstaat
doordat men niet weet wat de risico’s van de nieuwe drugs zijn. Een
voorbeeld hiervan zijn de zogenaamde natuurlijke drugs (ecodrugs). Ecodrugs
zijn samengesteld uit plantaardige
bestandsdelen, maar daardoor niet minder gevaarlijk dan de chemische
middelen.
Drugsgebruik is niet een verschijnsel van de laatste tijd. De oudste harde
bewijzen zijn van 7000 jaar geleden. Het vermoeden bestaat dus dat er altijd
al wel mensen zijn geweest die
drugs hebben gebruikt.
HOE VERSLAVEND ZIJN DRUGS?
Hoe gemakkelijk iemand ‘aan de drugs raakt’ hangt af van verschillende
factoren. Veel mensen die voor het eerst drugs gebruiken doen dat om te
experimenteren, uit nieuwsgierigheid of
omdat ze op zoek zijn naar een bepaald gevoel. Of iemand na die eerste keer
doorgaat met gebruiken is onder meer afhankelijk van de werking van de drug
en de mate waarin iemand gevoelig is voor de effecten. Ook de redenen om de
drug te nemen spelen een rol: iemand die gebruikt omdat hij zich rot voelt,
loopt een groter risico op verder gebruik dan iemand die gebruikt terwijl
hij zich lekker voelt.
Geen enkele drug leidt bij eenmalig gebruik tot verslaving. Je kunt dus ook
niet iemand verslaven door bijvoorbeeld ‘iets’ in zijn drankje te doen.
Het is moeilijk iets te zeggen over het risico van afhankelijkheid van de
verschillende drugs. De ene gebruiker kan snel geestelijk afhankelijk zijn
van hasj, terwijl de ander daar nooit last van heeft. Die ander kan dan wel
weer snel verslaafd aan een andere drug raken. De ene drug leidt tot minder
verslavingsporblematiek dan de ander. Zo is heroïne sterk verslavend.
Cocaïne en amfetamine zijn dat minder en XTC, hasj en weed nog minder.
Het is niet zo dat gebruik van softdrug automatisch overgaat in gebruik van
harddrugs. De wereld van de softdrugs is in Nederland goed gescheiden van de
wereld van de harddrugs.
In coffeeshops mogen geen harddrugs worden verkocht en de politie
controleert hier erg streng op.
Er zijn echter ook andere verkooppunten voor softdrugs en die vallen soms
samen met die voor harddrugs; een enkele hasjdealer heeft ook wel eens
cocaïne, XTC of speed in de aanbieding. De wereld van harddrugs kan wel
dichterbij komen als iemand op een ‘harde’ maniersoftdrugs gebruikt.
Wat is verslaving?
Je kunt onderscheid maken tussen lichamelijke en geestelijke
afhankelijkheid. We spreken van lichamelijke afhankelijkheid als het lichaam
protesteert wanneer met gebruik van een middel
wordt gestopt (ontwenningsverschijnselen). Een ander lichamelijk
verschijnsel is tolerantie. Dit betekent dat je bij regelmatig gebruik
steeds meer nodig hebt om hetzelfde effect te voelen.
Geestelijke afhankelijkheid houdt in dat de gebruiker het idee heeft niet
goed te kunnen funtioneren zonder het middel, en dus steeds opnieuw
hetzelfde middel gebruikt.
WAT ZIJN DE RISICO’S?
Risico’s op korte termijn.
Het effect van veel drugs is voor een groot deel afhankelijk van de conditie
en de stemming van de gebruiker op dat moment. Meestal wordt de heersende
stemming versterkt. De effecten kunnen heel anders uitpakken dan de
gebruiker verwacht. Onvrede kan omslaan in diepe neerslachtigheid en angst
kan omslaan in paniek.
Drugsgebruik brengt daarom een extra risico met zich mee voor mensen die
geestelijk kwetsbaar zijn.
Ook lichamelijk kan een drug verkeerd vallen. Dit merk je door misselijkheid
en/of braken. Maar het komt ook voor dat de gebruiker zo slecht reageert,
dat hij onwel wordt.
Het gebruik van de meeste drugs brengt risico’s met zich mee voor mensen met
hart- en vaatziekten en mensen met geestelijke problemen. Net als het
gebruik van alcohol is het gebruik van drugs sterk af te raden tijdens de
zwangerschap. Hetzelfde geldt voor de periode waarin borstvoeding wordt
gegeven. De werkzame stoffen kunnen namelijk doorgegeven worden. Een risico
waar erg veel over gepraat wordt is een overdosis. Een overdosis is een
dodelijke hoeveelheid van een bepaalde drug. Iemand die weet waar hij mee
bezig is en exact weet wat en hoeveel hij inneemt, kan eigenlijk alleen maar
bewust een overdosis nemen.
Wat vaker voorkomt is dat iemand iets anders inneemt dan hij verwacht, of
onwetend een combinatie van stoffen inneemt die erg gevaarlijk zijn als je
ze samen inneemt. In de eerste plaats is het moeilijk vast te stellen wat je
koopt. Het komt regelmatig voor dat een pil of poeder niet bevat wat de
verkoper beweert dat erin zit. Er kan minder, maar ook meer werkzame stof in
zitten. Er kan iets heel anders in zitten, tot zeer gevaarlijke stoffen aan
toe.
Voor illegale drugs bestaan immers geen officiële kwaliteitscontroles. In de
tweede plaats nemen veel gebruikers verschillende drugs door of na elkaar.
De effecten daarvan zijn niet altijd voorspelbaar en kunnen heftig en
bedreigend zijn. De combinatie van alcohol met slaap- en kalmeringsmiddelen
is daar een bekend voorbeeld van, maar ook de combinatie als die van
XTC en Speed kunnen verkeerd uitpakken. Dergelijke combinaties worden niet
altijd bewust genomen, omdat een poeder of pil zoals gezegd iets anders kan
bevatten dan de verkoper beweert.
Drugs beïnvloeden in het algemeen de waarneming en het concentratievermogen.
In het verkeer en in veel werksituaties vergroot drugsgebruik de kans op
ongelukken. Drugsgebruik
in het verkeer is strafbaar. Ook prestaties op school kunnen onder het
gebruik van drugs komen te lijden. Tenslotte kan het gebruik van toedienen
risico’s inhouden. Door het gebruik
van elkaars vuile injectiespuiten bestaat het risico van een besmetting. Op
deze manier kunnen Aids en Hepatitus verspreid worden. Overigens is het
aantal heroïnegebruikers dat spuit sterk
afgenomen, tot minder dan een kwart van het aantal gebruikers.
Risico’s op lange termijn.
Bij langdurig gebruik is vaak sprake van ‘moeten gebruiken’ ofwel van
afhankelijkheid. Of dit nu een risico genoemd worden of niet, is niet zo
interessant. Het is wel zo, dat op lange termijn de schade aan lichaam en
geest groot kan zijn. Voor een gedeelte wordt die veroorzaakt door de
inwerking van de drugs zelf. Bepaalde organen kunnen overbelast raken.
Geestelijk kan iets dergelijks plaatsvinden. Voor een ander deel wordt de
schade veroorzaakt door de manier van leven die als het ware door de drug
wordt afgedwongen. Wanneer alleen nog maar het middelvan belang is ten koste
van gezond eten of van een gezond, sociaal leven, kan de ontwikkeling geremd
worden en de gebruiker zelfs lichamelijk en geestelijk aftakelen. Tenslotte:
het is goed
mogelijk dat op lange termijn risico’s spelen die nu nog niet (goed) bekend
zijn, bijvoorbeeld de mate van hersenbeschadiging bij gebruik van XTC.
VERSCHILLENDE SOORTEN DRUGS EN DE WERKING ERVAN.
Trip-middelen:
Wat zijn tripmiddelen?
Tripmiddelen zijn drugs die onder andere hallucinaties veroorzaken. Dat
betekent dat ze de waarneming van de zintuigen veranderen. Officieel worden
ze dan ook ‘hallucinogenen’genoemd. Tripmiddelen komen uit de natuur. Ze
zitten in de huid en urine van bepaalde padden, in sommige soorten
paddestoelen en in sommige cactussoorten, zoals de peyote. Daarnaast worden
tripmiddelen in laboratoria gemaakt. Het bekendste voorbeeld
daarvan is LSD.
Wat zegt de wet?
Tripmiddelen worden tot de ‘harddrugs gerekend. Het produceren, verhandelen
en bezitten van harddrugs is strafbaar. Maar in het bezit hebben van een
kleine hoeveelheid wordt in de praktijk niet vervolgd.
Hoe worden tripmiddelen gebruikt?
LSD is te krijgen als ‘papertrips’en in de vorm van een klein tabletje. Het
meest gebruikte is de papertrip. Dit is een stukje papier waarop vloeibare
LSD is gedruppeld. Het papier is vaak van een afbeelding voorzien. De
papertrip wordt op de tong gelegd of opgelost in een glas water. De
paddestoelen worden gegeten of gedronken (thee). De peyote-cactus wordt in
schijven gesneden en daarna vaak gedroogd. Die schijven kunnen worden
gekauwd. Dat veroorzaakt eerst misselijkheid en braakneigingen. De trip
begint na ongeveer 1 uur en houdt 10 tot 12 uur. Gebruik van de
peyote-cactus komt weinig voor.
Wat zijn de risico’s?
Tripmiddelen zijn niet ongevaarlijk.
Ze brengen risico’s met zich mee voor mensen die instabiel, depressief of
angstig zijn of die een psychotische aanleg hebben. Ook jonge mensen die de
wereld aan het ontdekken zijn
maar zichzelf nog niet zo goed kennen, kunnen nare ervaringen opdoen.
Tripmiddelen veranderen het beoordelingsvermogen. Zo kunnen auto’s gezien
worden als speelgoedautootjes.
Gebruik tijdens de zwangerschap en borstvoeding is, net als bij andere
drugs, sterk af te raden.
Speed:
Wat is speed?
‘Speed’en ‘pep’zijn straatnamen vor ‘wekaminen’. Wekaminen zijn chemische
stoffen die stimulerend werken op het centrale zenuwstelsel. Er zijn
verschillende soorten wekaminen. De
belangrijkste zijn (dex)amfetamine en methamfetamine. Ze verschillen
enigzins van elkaar in sterkte en werkingsduur.
Wat zegt de wet?
Speed wordt tot de harddrugs gerekend, en het is dus verboden om het te
verhandelen te bezitten of te produceren.
Hoe wordt speed gebruikt?
Speed is te koop als pil of in poedervorm. Meestal wordt het geslikt, maar
het kan ook gesnoven of gespoten worden.
Als speed geslikt wordt, dan begint het meestal na 15 tot 20 minuten te
werken. Als het wordt gesnoven, komt de speed via het neusslijmvlies in het
bloed terrecht. Het effect komt al na een
paar minuten. Als het in een ader wordt gespoten werkt het vrijwel
onmiddelijk.
In alle gevallen is de speed ongeveer na 8 uur uitgewerkt. Methamfetmine
werkt iets langer. Speed wordt vaak vermengd met andere stoffen.
Wat zijn de risico’s?
Afhankelijkheid.
Lichamelijke gevolgen. Het vergroot bijvoorbeeld het risico van
hartritmestoornissen, een hartinfarct en hersenbloedingen. Voor mensen met
een zwak hart, hoge bloeddruk, suikerziekte of epilepsi is het gebruik van
speed erg gevaarlijk.
Langdurig gebruik van speed kan tot volledige uitputting leiden. Het gebrek
aan eetlust levert gewichtsverlies op.
Nagels kunnen afbrokkelen en tanden kunnen los gaan zitten, door een
verminderde weerstand, gecombineerd met een tekort aan voedingsstoffen.
Zware gebruikers kunnen het gevoel krijgen dat er beestjes op, in of onder
de huid kruipen. Soms wordt de huid daarom tot bloedens toe opengekrabd. Bij
het snuiven van speed kan het neusslijmvlies op den duur beschadigd raken.
Paddo’s:
Wat zijn paddo’s?
Paddo’s is de poulaire verzamelnaam voor soorten paddestoelen die de werking
van het bewustzijn beïnvloeden. Ze kunnen (net als tripmiddelen)
hallucinaties veroorzaken. In de natuur komen meer tripmiddelen voor, zoals
sommige cactussoorten en kruiden. Bij elkaar worden al deze middelen ook wel
‘ecodrugs’ genoemd.
Wat zegt de wet?
Paddo’s worden ook tot de harddrugs gerekend.
Hoe worden paddo’s gebruikt?
Paddestoelen en delen ervan kunnen zowel vers als gedroogd worden gegeten.
Er kan ook thee van worden gezet. Soms worden ze in gerechten verwerkt,
omdat de vieze smaak dan minder
stoort. Paddestoelen worden verkocht met schriftelijke informatie erbij. Het
tripeffect treedt bij volwassen gebruikers op bij 4 tot 12 milligram
werkzame stof. Afhankelijk van de persoon en de situatie kan het tripeffect
vanaf 8 milligram heftig worden. Het effect blijft 3 tot 7 uur lamg
merkbaar, de piek valt in de eerste 2 uur. Als de paddo’s eenmaal ingenomen
zijn en hun effect hebben, is het tegengaan hiervan niet meer mogelijk.
Wat zijn de risico’s?
Bij het zelf plukken van paddestoelen bestaat altijd het risico van
verwarring met giftige soorten. Bij hoge doseringen kunnen de maag, de lever
en de nieren moeite hebben met de paddestoelen. Aan een paddestoel is
bovendien niet te zien wat het gehalte aan werkzame stof is.
Gebruik door jongeren wordt afgeraden. Paddo’s kunnen een ‘bad trip’
veroorzaken, die met angst en verwarring samen kunnen gaan. Vooral voor
jongeren, die zichzelf vaak nog niet zo goed kennen, kan dit erg bedreigend
zijn. Onder invloed kan men zich roekeloos gedragen. Als de paddo’s
uitgwerkt lijken, blijft de
gebruiker toch nog 5 tot 6 uur loom en ongeconcentreerd. Dus zolang moet
verkeersdeelname in ieder geval worden afgeraden.
Hasj en weed (Cannabis)
Wat zijn hasj en weed?
Hasj en weed zijn afkomstig van een plant genaamd Cannabis Sativa, kortweg
cannabis. In het nederlands noemen we de plant hennep. Als je de vrouwelijke
bloemtoppen ervan droogt en
verkruimelt, krijg je marihuana. Marihuana is groen-bruin van kleur en wordt
meestal ‘weed’ of ‘wiet’ genoemd.
Als je de hars van de plant tot blokken of plakjes perst, krijg je hasj. De
kleur daarvan varieert van lichtbruin tot zwart. Via een speciale bewerking
kan een sterk geconcentreerde stof uit de
plant worden gemaakt: hasjolie.
Weed, hasj en hasjolie verspreiden een heel aparte geur.
Wat zegt de wet?
Hasj en weed worden tot de softdrugs gerekend. Hasjolie wordt tot de
harddrugs gerekend. Het kweken van weedplanten en het bezitten van hasj of
weed is altijd strafbaar, ookal gaat het
om hele kleine hoeveelheden. Dit geldt echter niet als iemand voor eigen
gebruik tot 5 planten kweekt of maximaal 30 gram hasj of weed in bezit
heeft.
Hoe worden hasj en weed gebruikt?
Hasj en weed worden meestal vermengd met tabak en dan met één of meer
vloeitjes tot een sjekkie gerold. Dat noem je dan een ‘stickie’ of
een’joint’. Het roken ervan noem je ‘blowen’.
Er zijn ook mensen die het in eten verwerken, meestal in een taart, genoemd
‘spacce-cake’. Een stickie of een joint werkt al na een paar minuten en 2
tot 4 uur later is het effect weg. Hasj
en weed in het eten begint vaak pas na een uur te werken.
Wat zijn de risico’s?
Wie niet lekker in zijn vel zit, kan beter helemaal geen hasj of weed
gebruiken: de kans is groot dat het er alleen maar erger van wordt. De rook
van joints en stickies wordt doorgaans diep geïnhaleerd en lang in de longen
vastgehouden. Die rook bevat meer kankerverwekkende stoffen dan die van
alleen tabak.
Op langere termijn kan hierdoor schade optreden aan de luchtwegen. Een
mogelijk effect van langdurig en intensief gebruik is een verminderde
vruchtbaarheid. Na stoppen met gebruik herstelt dit zich.
Doping:
Wat is doping?
Onder de benaming doping vallen diverse stoffen. Deze staan vermeld op de
dopinglijst van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). Alles wat op deze
lijst staat wordt gezien als doping omdat het schadelijk is voor de
gezondheid en de sportprestaties kan verbeteren. Daarnaast staat er een
tweetal methoden op de IOC-dopinglijst. De eerste laat zich het beste
omschrijven als ‘rommelen’ met de dopingcontrole. Zo is het verboden om
urine te verwisselen met die van een ander of een of een stof eraan toe te
voegen om het gebruik van doping te verbergen. De tweede verboden methode
betreft bloeddoping: een manier om het uithoudingsvermogen te verbeteren
door de toediening van extra bloed.
Wat zegt de wet?
In principe staat er niets over doping in de wet. Een deel van de stoffen
die op de IOC-dopinglijst staan, zoals EPO, groeihormoon,anabole steroïden
en DHEA, zijn medicijnen
en vallen daarom onder de Wet op de Geneesmiddelenvoorziening (WoG). Het
verstrekken van deze medicijnen is alleen toegestaan aan apothekers op
recept van een arts. Artsen mogen deze medicijnen alleen voorschrijven
wanneer iemand een bepaalde ziekte heeft. Daarnaast staan er enkele stoffen
op de IOC-dopinglijst, zoals amfetamine en cocaïne, die worden aangemerkt
als harddrugs en dus vallen onder de Opiumwet. Het in bezit hebben,
verhandelen en produceren hiervan is verboden.
Hoe wordt doping gebruikt?
Doping kan op verschillende manieren worden gebruikt:
- Tabletten (bv: cafeïne, anabole steroïden)
- Drankjes (bv: cafeïne)
- Injecties (bv anabole steroïden)
- Dopingstoffen kunnen ook in kant en klare producten zitten (zalfjes,
neusdruppels,oogdruppels). Het effectv van stoffen zoals cocaïne, efedrine,
amfetamine en cafeïne is echter
vrijwel direct na inname merkbaar.
Wat zijn de risico’s?
Het gezondheidsrisico dat iemand loopt, hangt af van de dopingstof die wordt
gebruikt. Het gebruik van anabole steroïden kan leiden tot een vette huid en
puisten, ophoping van vocht,
verhoogde kans op hart- en vaatziekten, leverfuntiestoornissen,
veranderingen in de stemming en gedrag (bv, agressie, achetrdocht,
depressie), verminderde vruchtbaarheid, kaalheid en
verstoring van groei. Het gebruik van stimulerende stoffen zoals amfetamine,
cocaïne en efedrine kan de volgende risico’s met zich meebrengen:
beverigheid, slaapstornissen, agressief
gedrag, hallucinaties, spierkrampen. Daarnaast vormt het geestelijk
afhankelijk worden van deze stoffen een risico. Het gebruik van groeihormoon
kan leiden tot abnormale skeletgroei,
suikerziekte, spierzwakte en gewrichtsaandoeningen. Een ander soort risico
is dat de sporters de kans lopen op het gebruik van doping, met gevolgen die
niet zo leuk zijn…..
AFKOMEN?
Als je van je verslaving af wilt dan ga je naar een afkickcentrum, eerst
voor een gesprek, en daarna moet je terugkomen en een contract ondertekenen,
waarin staat dat je niets meer mag nemen wat verslavend kan werken. Als je
dat ondertekend hebt dan pas gaan ze je helpen. Na die tijd proberen ze je
ook te helpen met het vinden van een baan, omdat er vaak bedrijven of
instellingen zijn die er toch nog moeite mee hebben een ex-verslaafde in
dienst te nemen. Hier een inrichting om van je verslaving af te komen:
De Hoop:
De Hoop is een evangelisch centrum voor verslaafden in Dordrecht. De Hoop is
opgericht op 7 november 1975. De medewerkers van De Hoop helpen je mee om
van je verslaving af te komen. s’Avonds ben je in het centrum, overdag op
één van de werkplaatsen. Ookal is De Hoop een christelijk centrum, je hoeft
niet persé aan de christelijke activiteiten mee te doen.
De Hoop is te vergelijken met een ziekenhuis. Het eerste jaar dat je er
bent, regelt De Hoop je financiële zaken. Na dat jaar moet je je eigen
bijdrage betalen, die hangt af vab hoeveel je kunt betalen. De rest van het
geld krijgt De Hoop via giften.
Experimenteren met drugs
Experimenteren hoort bij volwassen worden. Zelf iets uitproberen, zelf
ervaring op doen en tegen de eigen grenzen aanlopen is nodig om een eigen
persoonlijkheid te ontwikkelen.
Experimenteren met drugs hoeft niet slecht te verlopen veel jongeren
beginnen hier nooit aan of stoppen er na verloop van tijd vanzelf weer mee.
Maar dit kan ook niet het geval zijn.
Veel jongeren experimenteren ook om bij een groep te horen. Hoever een
jongere mee gaat in een groep is afhankelijk van de eigen persoonlijkheid en
vaardigheden.
Veel ouders zijn ervan overtuigd dat hun kind geen hasj of weed gebruikt,
meestal is dit ook zo maar in sommige gevallen niet. Meer dan vijftien
procent van de jongeren van vijftien jaar en ouder gebruikt regelmatig hasj
of weed (zie grafiek).
Jongeren die niet eerder hebben ervaren dat het leven ook moeilijke kanten
en oneerlijke kanten heeft, weten zich vaak geen raad met tegenslag.
Hierdoor zouden zij sneller aan de drugs kunnen gaan. Ze leiden af van
problemen en kunnen vrijwel op afroep een schijngevoel van geluk geven.
Experiment voorbij?
Als de experimenteerfase met genotmiddelen voorbij is, dan kunnen er drie
dingen aan de hand zijn. In het eerste geval – als de lol er vanaf is – het
kind richt de aandacht weer op wat anders. In het tweede geval – als er af
en toe nog wat gebruikt wordt.
In het derde geval – bij riskant gebruik dus – wordt het middel gebruikt om
onprettige gevoelens zoals verveling, onzekerheid, boosheid en verdriet niet
hoeven te ervaren.Het gaat dan niet meer over een genotmiddel maar over een
vlucht – of troostmiddel.
Signalen van riskant gebruik
De belangrijkste signalen van riskant gebruik zijn veranderingen in het
gedrag. School prestaties gaan achter uit en gaat met andere mensen om (en
vaak iets ouder). De interesses
naar familie – aangelegenheden worden steeds minder, dingen worden vergeten.
Naast gedrag veranderingen zijn er ook lichamelijke signalen zoals
misselijkheid, gebrek aan eet lust, chronische vermoeidheid, infecties en
slapeloosheid. Rode, bloeddoorlopen oogjes kunnen wijzen op hasj gebruik.
Andere verschijnselen die op overmatig gebruik kunnen wijzen zijn
somberheid, problemen met de omgang met anderen, voortdurend geld tekort,
prikkelbaarheid, afstandelijkheid en onverschilligheid, angsten en
achterdocht. Ook kan het kind zich niet meer aan afspraken houden en men kan
niet meer van hem op aan. Ook het hebben van veel ongelukjes (brandwondjes,
snijwondjes, brandplekken in kleding), stiekem blowen liegen over blow
gedrag kunnen aanwijzingen zijn voor riskant problematies gebruik.
Lichamelijke – geestelijke afhankelijk
Er wordt onderscheid gemaakt tussen lichamelijke en geestelijke
afhankelijkheid.
Lichamelijk afhankelijk zijn van een genotmiddel betekent dat je lichaam
niet meer zonder het genotmiddel kan. Je wordt ziek al je stopt met het
middel. Dit noemt men onthoudingsverschijnselen of
ontwenningsverschijnselen. Vaak moet van het genotmiddel steeds meer worden
gebruikt om het zelfde effect te bereiken. Dit wordt tolerantie genoemd.
Geestelijk afhankelijk zijn betekent dat je denkt dat je niet zonder dat
genotmiddel kan. Je bent er dan in je hoofd voortdurend mee bezig om weer te
gaan gebruiken. Het risico om geestelijk verslaafd te raken is bij alle
genotmiddelen aanwezig.
Om er vanaf te komen is heel erg moeilijk en duurt ook een hele tijd.
Wat is stoned????
Je hoort vaak van de term ‘stoned zijn’ maar wat is dat eigenlijk? Een ander
woord voor stoned is high worden. Iemand is stoned al hij onder invloed is
van hasj en marihuana. Het is alsof je in hogere sferen leeft, de volgende
morgen kan je je niks meer herinneren. Vaak vinden mensen het stoer en fijn
om stoned te zijn.