inleiding
Wij houden onze spreekbeurt over de doodstraf en de afschaffing ervan. De doodstraf was laatst weer in het nieuws toen (LPF) minister Nawijn een pleidooi hield over de herinvoering van de doodstraf, maar veel mensen vonden dit belachelijk waardoor minister Nawijn zijn woorden terugnam. Wij zullen nu eerst iets in het algemeen vertellen over de doodstraf, zodat iedereen een beetje vanaf weet. Daarna zullen we tegenargumenten noemen, omdat we zelf ook tegen de doodstraf zijn en hopen jullie er ook van te overtuigen. Maar voordat we dit doen doen willen we eerst van jullie weten wie er van jullie op dit moment voor of tegen de doodstraf is of er nog geen mening over heeft. Dan kijken we na de spreekbeurt of er iemand van mening veranderd is.
Doodstraf(algemeen)
De doodstraf is, in juridische termen, een gerechtelijke executie. Van de doodstraf is sprake wanneer iemand van het leven wordt beroofd op grond van een vonnis dat is uitgesproken door een bevoegde rechter na een strafrechtelijk proces. In artikel 3 van de Universele verklaring van de rechten van de mens staat,,Een ieder heeft recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid van zijn persoon” en artikel 5 zegt dat “ niemand mag onderworpen worden aan enige wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing” Dit is geen expliciet verbod van de doodstraf. In het later aangenomen Internationale convenant(overeenkomst) op burger- en politieke rechten van de Verenigde Naties wordt in artikel 6 aangedrongen op afschaffen van de doodstraf. Tweeentwintig landen, waaronder Nederland, hebben een extra protocol bij dit covenant ondertekend waarin zij te kennen geven tegen de doodstraf te zijn.
Grofweg zijn er in de wereld wat betreft de doodstraf vier groepen landen te onderscheiden:
-Landen die de doodstraf volledig hebben afgeschaft.
-Landen die de doodstraf niet hebben afgeschaft, maar deze in de praktijk niet meer toepassen. Tot 1995 hoorde ook Belgie bij deze landen.
-Landen die de doodstraf alleen nog in bijzondere gevallen toepassen, bijvoorbeeld bij vergrijpen in oorlogstijd. Tot 1982 viel Nederland in deze categorie.
-Landen die de doodstraf nog wel toepassen, zowel voor misdaden in oorlogstijd als voor overige (ernstige) misdaden. Sommige staten in de VS kennen de doodstraf niet meer, maar de federale wetgeving nog wel.
Wist je dat….
…elk jaar gemiddeld drie landen de doodstraf afschaffen?
…sinds 1985 maar 4 landen de doodstraf weer hebben ingevoerd?
…88% van de executies in 2000 die bekend zijn bij Amnesty worden uitgevoerd in China, Iran, Saoedie Arabië en de VS?
…in Beijing op 11 april 2001 alleen al 89 mensen zijn geëxecuteerd?
Over de hele wereld wordt verschillend gedacht over misdaad. In een aantal islamitische landen met de shari’a wetgeving kun je voor buitenechtelijke relaties de doodstraf krijgen. In Nederland is vreemdgaan een persoonlijke zaak en wordt niet bestraft.
In Iran staat de doodstraf op prostitutie en pornografie. In Nederland is de prostitutie voor een deel gelegaliseerd en pornobanden kun je gewoon huren bij de videotheek
Vormen van executeren:
Er zijn natuurlijk talloze manieren om iemand te executeren, Maar ik zal alleen de meest voorkomende en bekende toelichten.
Ophangen: Door middel van een touw om de nek wordt een persoon opgehangen. Verstikking of een gebroken nek is hierbij de uiteindelijke doodsoorzaak. Bizar feit: Niet iedereen sterft bij ophanging, daarom worden sommige veroordeelden twee of meer keer opgehangen.
Fusilleren: Een vuurpeloton schiet een (geblinddoekt) persoon dood. In China gebruikt men geen vuurpeloton, maar schiet men de veroordeelde in het achterhoofd: het zogenoemde nekschot.
Stenigen: In een aantal islamitische landen met een shari’a wetgeving worden misdadigers van seksuele delicten en buitenechtelijke relaties tot hun middel in de grond ingegraven en vervolgens gestenigd
Onthoofden: In Frankrijk werd tussen 1792 en 1981 de guillotine gebruikt. Daarna werd de doodstraf daar afgeschaft. In andere landen worden ook vandaag de dag nog misdadigers onthoofd met behulp van een zwaard of bijl. In Saoedi-Arabië worden zowel ‘moordenaars’ als gewone misdadigers onthoofd.
Elektrocutie: De veroordeelde wordt op een speciale stoel vastgebonden en door middel van 2000 volt gedood. De VS introduceerde dit middel op 6 augustus 1890.
hermetisch afgesloten. Vanonder de stoel komt een giftig gas vrij waardoor de veroordeelde een gruwelijke dood sterft.
Injectie: De dodelijke injectie verloopt via drie fasen. In de eerste fase wordt de veroordeelde verdoofd, in de tweede fase verlamd en tenslotte komt het hart stil te staan.
In een aantal Islamitische landen en China vinden executies soms in het openbaar plaats. In Saoedi-Arabië worden executies bijna altijd in het openbaar voltrokken.
amnesty
Amnesty International is altijd en overal tegen de doodstraf. Waarom? Amnesty vindt dat landen misdadigers mogen straffen en dat ernstige misdrijven zwaar gestraft mogen worden. Maar de doodstraf is een stap te ver. Het is helemaal geen aanvaardbare vorm van bestraffing, het is een schending van mensenrechten. De UVRM( universele verklaring van de rechten van de mens) verbiedt ‘wrede, onmenselijke en vernederende behandeling of bestraffing’: de doodstraf is dit allemaal. Hoe “menselijk” de executie ook wordt uitgevoerd. Daar komt de UVRM stelt het recht op leven voorop. De doodstraf is een inbreuk op dat recht. De staat heeft de taak om het leven van alle burgers te beschermen; de doodstraf staat daar lijnrecht tegenover.
Amnesty voert actie tegen de doodstraf in het algemeen. Zij gebruikt verschillende actiemethoden om totale afschaffing dichterbij te brengen:
-Praten met regeringen.
-Sturen van brieven en petitielijsten naar regeringen.
-Andere instanties als kerken en vakbonden oproepen om ook te strijden voor de afschaffing.
-Demonstraties tegen de doodstraf.
Daarnaast voert Amnesty acties voor individuele terdoodveroordeelden. Mensen vanuit de hele wereld sturen faxen, brieven, telegrammen en e-mails naar de verantwoordelijke autoriteiten met verzoek de executie niet uit te voeren en om te zetten in een andere straf.
Verder geeft Amnesty voorlichting over de doodstraf.
De themagroep Doodstraf verzamelt literatuur en documentatie om de argumenten van Amnesty te ondersteunen. Zij brengt ook het standpunt van Amnesty naar buiten in lezingen, artikelen en ingezonden stukken.
Amnesty heeft duidelijke redenen waarom de doodstraf moet worden afgeschaft. Die argumenten komen niet uit een boekje, maar regelrecht uit de praktijk:
Onschuldig: Rechters kunnen altijd fouten maken, want rechters zijn ook mensen. De doodstraf is echter niet meer terug te draaien. Als een rechter dus een fout maakt…
Er zijn weinig exacte gegevens over het aantal mensen dat onschuldig de doodstraf krijgt of wordt geëxecuteerd. In veel landen waar de doodstraf wordt uitgevoerd, zijn de dossiers niet volledig. De VS is een land waar dat natrekken van gegevens wel mogelijk is. Uit onderzoek blijkt dat tussen 1976 en 1999 in totaal 79 mensen uit de dodencellen zijn vrijgelaten. Deze mensen hadden ten onrechte de doodstraf gekregen.
In Engeland verklaarde de rechtbank in 1998 twee veroordelingen ongeldig die in de jaren vijftig waren uitgesproken. Helaas was in de jaren vijftig de doodstraf nog niet afgeschaft. De executies zijn voltrokken.
Politieke motieven: De doodstraf wordt in sommige landen ook regelmatig gebruikt om politieke tegenstanders uit de weg te ruimen. Het strafproces is dan een waarschuwing aan de politieke oppositie om zich rustig te houden. Overbodig om te zeggen dat die strafprocessen niet erg eerlijk verlopen.
Minderheden: De doodstraf treft vaker zwakkere groepen. Zeker in landen waar veel corruptie heerst, is het voor rijke en machtige personen veel gemakkelijker om een lichte straf te krijgen voor een misdrijf of om zelfs hun straf te ontlopen. Verder hebben arme mensen geen geld om een goede advocaat in te huren. Ook racisme speelt een rol. Bijvoorbeeld in de VS. Er worden jaarlijks ongeveer evenveel blanken als zwarten vermoord, toch is 82% van de geëxecuteerden veroordeeld voor de moord op een blanke.
Argumenten
Er zijn veel argumenten in omloop van voorstanders van de doodstraf. Deze zijn echter bijna allemaal te weerleggen en dat zal ik dus ook bij een aantal ervan doen
De afschrikwekkende werking: Op het eerste gezicht lijkt dit logisch. Je leest in de krant dat een moordenaar wordt geëxecuteerd, dan denk jij toch wel twee keer na voordat je ook iemand vermoord? Toch is er na jaren onderzoek geen enkel wetenschappelijk bewijs geleverd voor de stelling dat de doodstraf meer afschrikt dan andere straffen. Landen met de doodstraf hebben dan ook geen lagere misdaadcijfers.
Het voorkomen van herhaling: De doodstraf zou de enige manier zijn om moordenaars en verkrachters definitief onschadelijk te maken. Zo weet je zeker dat het nooit meer gebeurt. Mag dat? Nee! Volgens internationaal recht mag je niet straffen voor misdaden die nog niet gepleegd zijn. Iemand doden omdat hij later misschien weer een ernstig misdrijf kan plegen, is dus in strijd met internationale normen.
De doodstraf, je verdiende loon!: Stel je voor dat een familielid of een vriend wordt vermoord. Dat is heel erg. Heel begrijpelijk als je dan wilt dat de dader zo zwaar mogelijk gestraft wordt. Je wilt wraak. De rechter mag zich niet laten meeslepen door zulke gevoelens. Hij moet zorgvuldig een gepaste straf kiezen. Hoe hoog de straf ook is, het zal nooit je verdriet wegnemen. Straffen worden niet opgelegd uit wraak. Straffen moeten een signaal zijn: dit kan en mag niet. Verder moet de schuldige worden aangezet tot het veranderen van zijn gedrag.
Executies zijn tegenwoordig humaner: Dit argument gaat niet op. Nog steeds worden er veroordeelden onthoofd en opgehangen. En ook de moderne executiemethodes garanderen niet dat de doodstraf snel en pijnloos is.
De eerste terechtstelling door middel van een dodelijke injectie in Guatemala in februari 1998 heeft geleid tot een langdurige doodsstrijd. Manuel Martínez Coronado deed er achttien minuten over om te sterven, hoewel de autoriteiten hem hadden verzekerd dat de executie pijnloos zou zijn en maar 30 seconden zou duren.
voorbeeld
Om te laten zien hoe makkelijk een onschuldig iemand veroordeeld kan worden zal ik nu dit voorbeeld voorlezen.
1.1 Ik was er niet eens bij!
Heb jij ook wel eens ergens de schuld van gekregen terwijl je niks had gedaan of als je niet eens in de buurt was terwijl het gebeurde? Erg oneerlijk. Toch?
Dit overkwam ook de Amerikaanse Shareef Cousin.
Op 2 maart 1995 werd Michael Gerardi in New Orleans beroofd en vermoord door drie donkere jongens. Op hetzelfde tijdstip aan de andere kant van de stad was
Shareef Cousin, een zwarte jongen van 16 jaar, een basketbalwedstrijd aan het spelen; een wedstrijd waarin hij voor zijn team de meeste punten scoorde.
Shareef werd opgepakt als verdachte van de moord. Ondanks alle getuigen die Shareef op het tijdstip van de moord hebben zien basketballen, werd hij toch voorgeleid in de rechtszaak over de moord op Michael.
De ooggetuige van de moord, de vriendin van Michael, legde drie dagen na de moord een verklaring af op het politiebureau. Ze zei dat het donker was en ze haar contactlenzen toen niet in had. Hierdoor kon ze de moordenaar nooit herkennen.
In de rechtszaal zei de vriendin van Michael iets heel anders: ‘Ik ben voor 100% zeker dat Shareef mijn vriend heeft vermoord, ik zal zijn gezicht nooit vergeten’.
Dit zijn twee volkomen tegenstrijdige verklaringen. Het verdachte eraan is dat de jury die Shareef moest beoordelen alleen had gehoord van de tweede verklaring en niet van de eerste. Tijdens de rechtszaak ontbraken drie getuigen. Zij zouden gaan verklaren dat Shareef tijdens de moord aan het basketballen was. Achteraf bleek dat de aanklager ze naar het verkeerde kantoor had gestuurd.
Van een eerlijke rechtszaak was dus geen sprake. Shareef moest hoe dan ook veroordeeld worden. Ook al hadden ze niet genoeg bewijs. De uitspraak van de rechter: doodstraf.
Na veel werk van zijn advocaat en op aandringen van Amnesty International kwam er een tweede rechtszaak op 11 januari 1999. Toen kwamen de fouten van de vorige rechtszaak aan het licht en werd Shareef uiteindelijk onschuldig verklaard.
Shareef Cousin had geluk met zo’n goede advocaat. Niet iedereen heeft dat geluk. Onderzoek wijst uit dat wanneer in de Verenigde Staten een gekleurd iemand een blank persoon vermoordt, er drie keer vaker de doodstraf wordt uitgedeeld dan andersom. Als je dan ook nog eens weinig geld hebt, zodat je geen goede advocaat kunt inhuren, zijn je kansen om goed door het proces heen te komen erg klein.
Conclusie
Het is in deze spreekbeurt wel duidelijk geworden wat onze mening is over de doodstraf, wij vinden dat de doodstraf niet uitgevoerd mag worden, want 1 onschuldige die de doodstraf krijgt is al te veel.En je kan in het voorbeeld van net zien hoe makkelijk dat gaat. Wel zijn we van mening, net als Amnesty, dat er zwaardere straffen uitgedeeld moeten worden, de doostraf gaat gewoon te ver en je hebt er niet alleen de dader mee, ook nog een hele familie die dit alles niet gewild zal hebben. We zijn blij dat de universele rechten van de mens bestaan en dat amnesty veel doet tegen de doodstraf. We hopen dat we jullie hier ook van overtuigd hebben. We willen met een kleine telling kijken of jullie mening nog veranderd is..